Μελβούρνη, Αυστραλία
Ο "Νέος Κόσμος" μιλάει στον γνωστό συγγραφέα της ελληνικής Αυστραλίας Χρήστο Τσιόλκα για το σώμα του που δημοσίευσε το έργο του και τον έχει επιλέξει για το βραβείο Μελβούρνης για λογοτεχνία ύψους 60.000 δολαρίων
Χρήστος Τσιόλκας: "Αν δεν μπορείτε να δείτε την ανθρωπότητα στο άλλο πρόσωπο τότε φοβάμαι για σας"
Ο "Νέος Κόσμος" μιλάει στον γνωστό συγγραφέα της ελληνικής Αυστραλίας Χρήστο Τσιόλκα για το σώμα του που δημοσίευσε το έργο του και τον έχει επιλέξει για το βραβείο Μελβούρνης για λογοτεχνία ύψους 60.000 δολαρίων
Χρήστος Τσιόλκας, για το βραβείο Μελβούρνης για λογοτεχνία
Η σύντομη ιστορία Τουριστών του Χρήστου Τσιόλκα που δημοσιεύθηκε στο πέμπτο βιβλίο του Merciless Gods, παρουσιάζει ένα ζευγάρι της Αυστραλίας τον Μπιλ και την Τρίνα που επισκέπτονται μια Πινακοθήκη στη Νέα Υόρκη ενώ είναι σε διακοπές.
Ο Μπιλ αισθάνεται ότι αντιμετώπισε χάλια από ένα από τα μέλη του προσωπικού και σε μια στιγμή θυμού και οργής λέει στην Τρίνα "τι ένα κολλημένο μαύρο c ..." Ένα παλιό ζευγάρι γύρω από το ακούει την κακοτυχία και είναι έκπληκτος ενώ η Τρίνα απαντά, Νεάντερταλ πώς τολμάς; "
Ο Bill τότε επιπλήττει και απαριθμεί πολλά άλλα ονόματα που θα έπρεπε να έχει καλέσει ο συνοδός της γκαλερί.
"Όλοι ήταν αδικαιολόγητοι, αλλά κανένας δεν ήταν τόσο ντροπιαστικός - όχι, όπως βλάσφημος - όπως είπε», γράφει ο Τσιόλκας.
Ο συγγραφέας αποκαλύπτει ότι έγραψε την ιστορία ως πρόκληση, να ζητήσει από τον αναγνώστη να εξετάσει τις δικές του σκέψεις και πώς στον σημερινό πολιτισμό είμαστε πολύ γρήγοροι να κρίνουμε.
«Ήταν να σκεφτόμαστε τι είναι στα δικά τους κεφάλια και να μην είναι τόσο αιματηρές αυτοεξυπηρετούμενοι, ότι δεν είμαστε τελειωμένοι», λέει ο Νέος Κόσμος .
"Όλο και περισσότερο ομοφοβικός, ρατσιστικός, σεξιστικός είναι να πάμε ενάντια στον κυρίαρχο πολιτισμό. Δεν είμαι επικριτικός σε αυτό, υπήρξαν τεράστιοι αγώνες πολιτικών δικαιωμάτων για μεγάλο χρονικό διάστημα για να γίνει αυτό μια δυνατότητα.
"Ήθελα να γράψω Τουρίστες επειδή ο κίνδυνος να έχουν αυτές τις θέσεις, οι άνθρωποι μπορούν να γίνουν πραγματικά ευσεβείς και ηθικοί και να πάνε" καθένας που είναι ρατσιστικός, σεξιστικός, τρανσπόβιος και ομοφοβικός είναι κακός ". Έχω ρατσιστικές και σεξιστικές σκέψεις. Αυτό που πρέπει να κάνετε είναι να προσέξετε, να σκεφτείτε και να προσπαθήσετε να καταλάβετε από πού προέρχονται. Είμαι ανθρωπιστής. Πιστεύω ότι οι άνθρωποι μπορούν να αλλάξουν. "
Όμως ο Τσιόλκας λέει ότι έχοντας αυτές τις ανθρωπιστικές απόψεις, τον έφερε σε περιστατικό.
«Μερικές φορές μπορείς να σπάσεις. Ένα από τα πράγματα που θεωρώ αρκετά ενοχλητικό για τον πολιτισμό είναι το πώς φαινομενικά διαμορφώνουμε τον εαυτό μας σε ταυτότητες που φαίνονται αρκετά ξεχωριστές μεταξύ τους. Ένα βασικό στοιχείο των ιδεών μου και της πολιτικής μου που θέλω να εκφράσω είναι κάτι που είναι κατά παλιό τρόπο, βαθιά ανθρωπιστικό. Για να πούμε πραγματικά ότι υπάρχουν πράγματα που μας συνδέουν πέρα από τη γλώσσα, πέρα από το έθνος, πέρα από την εθνότητα, πέρα από τη σεξουαλικότητα».
Μερικά από αυτά τα ανθρωπιστικά θέματα θα εξερευνηθούν περαιτέρω στο έκτο μυθιστόρημα του Τσιόλκα, το οποίο θα κυκλοφορήσει τον επόμενο χρόνο, με τον Άγιο Παύλο, τον χριστιανό Απόστολο.
"Γράφω γι 'αυτόν γιατί οι επιστολές του περιέχουν ένα από τα ρέματα που περνούσαν στο ποτάμι αυτού που γνωρίζουμε ως ανθρωπισμό", λέει.
"Ήμουν μικρό αγόρι όταν άκουσα για πρώτη φορά το χριστιανικό μάθημα" εκείνοι που δεν έχουν αμαρτία στη συνέχεια ρίχνουν την πρώτη πέτρα ". Είμαι 52 τώρα, αλλά αυτή η ιστορία εξακολουθεί να είναι κεντρική για τη δεοντολογία μου. Αυτοί οι άνθρωποι, είτε είναι θρησκευόμενοι, είτε πολιτικοί είτε ο όχλος, είναι επικίνδυνοι όσον αφορά το τι μπορούν να κάνουν στον κόσμο. Αρνούνται να δουν την ανθρωπότητα στο πρόσωπο απέναντι τους. Δεν έχει σημασία αν είστε ξενοφοβικός, ρατσιστής ή ένας δίκαιος φεμινιστής ή ακτιβιστής ακτιβιστής, αν δεν μπορείτε να δείτε την ανθρωπότητα στο άλλο πρόσωπο τότε είμαι εξίσου φοβισμένος και από τους δυο σας ».
Η ιστορία του πρόσφυγα είναι διαφορετική από την ιστορία των μεταναστών, αλλά υπάρχουν και συνδέσεις. Μία από τις συνδέσεις είναι η εξορία της απώλειας ενός σπιτιού και αυτό ήταν οδυνηρό για τους δύο γονείς μου. Αυτό είναι κάτι που πρέπει να μιλάμε περισσότερο ως Έλληνες Αυστραλοί.
Τον περασμένο μήνα ο Τσιόλκας έκανε τη σύντομη λίστα για το Βραβείο Μελβούρνης για λογοτεχνία αξίας 60.000 δολαρίων, το οποίο απονέμεται σε βικτοριανό συγγραφέα, του οποίου η εργασία έχει συμβάλει σημαντικά στην αυστραλιανή λογοτεχνία και στην πολιτιστική και πνευματική ζωή.
Κοιτάζοντας πίσω τα πέντε μυθιστορήματά του Loaded , Dead Europe , The Slap , Barracuda και Merciless Gods , ο βραβευμένος συγγραφέας αποκάλυψε ότι δύο βασικά θέματα διαπερνούν όλο το έργο του.
«Το πρώτο είναι« τι σημαίνει οικογένεια; »λέει.
"Η οικογένεια είναι ένα απίστευτα σημαντικό ιδεώδες και ιδέα για μένα. Το δεύτερο είναι ένα πιο υπαρξιακό ερώτημα που είναι, «πώς μπορείς να είσαι καλός άνθρωπος σε αυτόν τον κόσμο;»
«Μεγάλωσα ως παιδί της εργατικής τάξης, οι γονείς μου ήταν εργαζόμενοι στο εργοστάσιο. Για τον πατέρα και τη μητέρα μου όλα ήταν δευτερεύοντα από τα παιδιά τους, που είναι μια κοινή ιστορία μεταναστών. Αυτό είναι που με σχημάτισε έτσι φυσικά θα είναι στη γραφή μου. Δεν μπορείτε να εξιχνίσετε τις εμπειρίες σας. Μεγαλώνοντας σε αυτούς τους κόσμους και ως μέρος αυτών των κόσμων, είναι η φύση του πώς βλέπω την αλήθεια ".
Ένα μεγάλο μέρος του έργου του Τσιόλκα περιέχει γραφικές λεπτομέρειες του σεξ, καθώς και άγριες ειλικρινείς απεικονίσεις του ανθρώπινου σώματος. Ο συγγραφέας αποκαλύπτει ότι μεγάλο μέρος του έργου του γίνεται με την ελπίδα ότι απελευθερώνει τους ανθρώπους από τη ντροπή.
"Μία από τις μεγάλες προκλήσεις της ζωής μου ήταν να αντιμετωπίσω την ντροπή", λέει ο Τσιόλκας, ο οποίος είναι ανοιχτά ομοφυλόφιλος.
"Ντροπή για το σώμα, ντροπή για τη σεξουαλικότητα, ντροπή για να μην κάνει το σωστό? είναι ένα συναίσθημα που μπορεί να είναι τόσο καταστροφικό. Τα βιβλία και οι ταινίες που αγαπούσα είχαν τον ξένο, τους ανθρώπους που ήταν απογοητευμένοι, οι οποίοι καταδικάστηκαν για να μην κάνουν το αναμενόμενο, το σωστό. Ελπίζω ότι είναι πάντα αυτό που κάνω στο γράψιμό μου. να δούμε την ιδέα της ντροπής. Νομίζω επίσης ότι φοβούμαστε πραγματικά το σώμα στον πολιτισμό μας και είμαι ύποπτος για αυτόν τον φόβο. "
Ένας ειλικρινής Τσιόλκας παραδέχεται ότι η τοποθέτηση του στυλό στο χαρτί ήταν μια εγωιστική επιδίωξη, αλλά ότι υπάρχει μια άλλη ομάδα ανθρώπων που εισέρχονται στις σκέψεις του όταν γράφει.
"Δεν θέλω να προσποιούμαι ότι έχω κάποιο αλτρουιστικό κίνητρο επειδή αγαπώ να κάνω αυτό που κάνω", λέει
"Αλλά ένα από τα πράγματα που είμαι περήφανος είναι ότι είμαι πρεσβευτής του Κέντρου Πόρων Αιτούντων Άσυλο. Νιώθω σαν ένα ανθρώπινο ον που έχει τις εμπειρίες ενός μεταναστευτικού περιβάλλοντος να σκεφτόμαστε πάντα το 10χρονο παιδί που αναζητά άσυλο ».
Στη συνέχεια, ο συγγραφέας αισθάνεται έντονα ότι οι άνθρωποι με μεταναστευτικό υπόβαθρο θα πρέπει να νιώθουν ενσυναίσθηση, όπως το θέτει, "για τον ξένο, για τον ξένο, για τους εξόριστους και για τον πρόσφυγα".
"Αυτό κάνει πυρκαγιά στην κοιλιά μου", λέει.
"Γνωρίζω πώς είναι να περιφρονούνται από πού ήρθες, επειδή έχω δει τι ρατσισμό είναι. Οι γονείς μου έφυγαν από τη χώρα που τους αγάπησαν επειδή δεν μπορούσαν να ζήσουν εκεί, εξαιτίας της φτώχειας, λόγω εμφυλίου πολέμου, λόγω περιστάσεων που καθιστούσαν αδύνατη την παραμονή τους στην Ελλάδα.
"Η ιστορία του πρόσφυγα είναι διαφορετική από την ιστορία των μεταναστών, αλλά υπάρχουν και συνδέσεις. Μία από τις συνδέσεις είναι η εξορία της απώλειας ενός σπιτιού και αυτό ήταν οδυνηρό για τους δύο γονείς μου. Αυτό είναι κάτι που πρέπει να μιλάμε περισσότερο ως Έλληνες Αυστραλοί".
_________________
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου