Όλοι οι καλοί χωράνε!
("Ορεκτικό" από την επερχόμενη παρουσίαση του ΣΟΥΔΑΝ, ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 9 ΝΟΕΜΒΡΗ, στις 6:30 μ.μ. στο Μουσείο Εθνικής Αντίστασης στην Ηλιούπολη)
.......................................................
....JOURNAL WORLD NEWS // Διαδικτυακή έκδοση
....JOURNAL WORLD NEWS // Διαδικτυακή έκδοση
Τετάρτη 31 Οκτωβρίου 2018
Πέμπτη 25 Οκτωβρίου 2018
Eντονη η κινητικότητα στην Α. Μεσόγειο το τελευταίο 24ωρο. Τουλάχιστον 40 πολεμικά είναι τα πλοία που έχουν συγκεντρωθεί στην περιοχή - Σκηνικό σύγκρουσης γύρω από το Barbaros
ΔΙΕΘΝΗ
24 ΟΚΤΩΒΡΊΟΥ 2018
24 ΟΚΤΩΒΡΊΟΥ 2018
Τεράστια συγκέντρωση ναυτικών δυνάμεων - Σαράντα πολεμικά πλοία μαζεύτηκαν στην Α. Μεσόγειο - Σκηνικό σύγκρουσης γύρω από το Barbaros
Eντονη η κινητικότητα στην Α. Μεσόγειο το τελευταίο 24ωρο.
Τουλάχιστον 40 πολεμικά είναι τα πλοία που έχουν συγκεντρωθεί στην περιοχή
Σύμφωνα με πληροφορίες, στην περιοχή υπάρχουν πολεμικά πλοία από Τουρκία, Ρωσία, ΗΠΑ, Ιταλία, Γαλλία και Ελλάδα σύμφωνα με τουρκική εφημερίδα .
Οι ίδιες τουρκικές πληροφορίες αναφέρουν ότι το τουρκικό ναυτικό δημιούργησε έναν κύκλο προστασίας του Barbaros και το τουρκικό σεισμογραφικό θα κινηθεί στο μέσο αυτού του νοητού κύκλου για να μην δεχθεί νέα ελληνική προειδοποίηση από την Φρεγάτα Σαλαμίς.
«Ο πλοίαρχος του σεισμογραφικού Barbaros Hayreddin Pasha διεξάγει έρευνα υπό την προστασία φρεγατών, κορβετών και υποβρυχίων, υπό τη διοίκηση των τουρκικών ναυτικών δυνάμεων.
Η περιοχή δράσης της φρεγάτας που ανήκει στην Ελλάδα, η οποία παρενόχλησε το πλοίο του Μπαμπαρός Χαϊρετίν Πασά, περιορίστηκε από τα τουρκικά πλοία. Το ελληνικό πλοίο παρακολουθεί από πολύ μακριά το «Barbaros Hayrettin Pasha», αναφέρει το δημοσίευμα. Όπως καταλαβαίνουμε, Άγκυρα συνεχίζει να μιλάει για πρόκληση της Φ/Γ Νικηφόρος, κάτι που διέψευσε το ΓΕΕΘΑ.
Οι Τούρκοι τονίζουν ότι υπάρχει «αύξηση της έντασης» στην Α. Μεσόγειο, και ότι η Άγκυρα κινείται παράλληλα και δια μέσω της διπλωματικής οδού, κατά της Ελλάδος.
Σύμφωνα με πηγές, η Άγκυρα ασκεί ήδη την γνωστή πολιτική των «κανονιοφόρων» για να δείξει αποφασιστική στάση και να μην επιτρέψει στους Ελληνοκύπριους να «επιτύχουν τα σχέδια τους για τα κοιτάσματα μονομερώς».
Οι Τούρκοι όπως δείχνουν τα μέχρι στιγμής δεδομένα, θα επιχειρήσουν έρευνες με το πλωτό γεωτρύπανο Φατίχ ξεκινώντας από την κυπριακή ΑΟΖ και ειδικά από τα θαλάσσια οικόπεδα 5,6,7, για τα οποία έχουν εκφράσει αξιώσεις.
Στην Α.Μεσόγειο όμως, η κίνηση του BARBAROS συνοδεία «σωματοφυλάκων» εγκυμονεί τεράστιους κινδύνους για την χώρα μας, διότι πιθανή κίνηση εντός της ελληνικής ΑΟΖ θα αποτελέσει ευθεία αμφισβήτηση ελληνικών χωρικών υδάτων.
Το πώς πρέπει να αντιδράσουμε είναι πλέον γνωστό, διότι δεν μπορούμε σε αυτήν την πρώτη φάση να αναμένουμε καμία βοήθεια από κανέναν.
Οφείλουμε εφόσον έχουμε εξελίξεις, να στείλουμε και άλλο πολεμικό πλοίο στην περιοχή με την συνοδεία υποβρυχίου ή υποβρυχίων, δείχνοντας άτεγκτη στάση στα σχέδια Ερντογάν για οριοθέτηση τουρκικής ΑΟΖ στην Α.Μεσόγειο.
Το παράδειγμα των Ιμίων πρέπει να μας είναι οδηγός για το που μπορεί να οδηγήσει μια υποχωρητικού τύπου πολιτική.
Η στάση ολόκληρης της ιεραρχίας της τουρκική ηγεσίας δείχνει αποφασισμένη να προχωρήσει ταυτόχρονα σε Αιγαίο και κυπριακή ΑΟΖ και οφείλουμε να δείξουμε ότι οποιαδήποτε κίνηση τους δεν θα γίνει αποδεκτή …με όλα τα μέσα και τρόπους.
Σύμφωνα με χθεσινό άρθρο μας με τίτλο (Πρόβα πολέμου κατά της Ελλάδας στην Άγκυρα: Επίδειξη ισχύος με την άσκηση «Ateş Serbest» – Πιθανά σενάρια ελληνοτουρκικής σύρραξης), αναφέραμε ότι από τις τελευταίες εξελίξεις στην Α.Μεσόγειο και ειδικά μετά την έκδοση κανόνων εμπλοκής από το τουρκικό γενικό επιτελείο ναυτικού, το γενικό συμπέρασμα είναι ότι έρχεται πιθανό ελληνοτουρκικό πολεμικό επεισόδιο.
Αν όμως λάβει χώρα κάτι τέτοιο, η Ελλάδα άμεσα θα πρέπει να ανακηρύξει ΑΟΖ με ταυτόχρονη επέκταση των 12 ναυτικών μιλίων και στο Αιγαίο εκτός του Ιονίου πελάγους, χρησιμοποιώντας το δόγμα «σοκ και δέος».
Κάτι τέτοιο όμως θα αποτελούσε αιτία πολέμου για την Τουρκία. Ο Ερντογάν πάντως φέρεται γενικά να είναι αποφασισμένος να επιβάλει την θέση του και προς το παρόν εξασκεί εκφοβισμό χωρίς την χρήση όπλων προς την ελληνική πλευρά όπως βλέπουμε εδώ και δύο ημέρες.
___________
Κυριακή 21 Οκτωβρίου 2018
Επτά χρόνια από την δολοφονία του Καντάφι
Επτά χρόνια από την δολοφονία του Καντάφι
20 Οκτώβρη 2011 Τη μέρα αυτή δολοφονείται με φρικτό και απάνθρωπο τρόπο από τους αντιπάλους του ο Μουαμάρ Μουχάμαντ Αμπνταλσαλάμ Αμπού Μινιάρ αλ- Γκαντάφι ή Καντάφι, πιο γνωστός σαν Συνταγματάρχης Καντάφι. Την 1η Σεπτέμβρη του 1969, ο λοχαγός τότε Καντάφι ηγούμενος ομάδας στρατιωτικών καταργεί την μοναρχία της χώρας του και ανακηρύσσει τη Λιβυκή Αραβική Δημοκρατία.
Προχωράει σε πρωτόγνωρες για τα κράτη της περιοχής κινήσεις, εθνικοποιώντας την πετρελαϊκή βιομηχανία της χώρας στις αρχές της δεκαετίας του εβδομήντα, ενώ απαλλοτριώνει υπέρ του κράτους τις περιουσίες που κατείχαν Ιταλοί και Εβραίοι καπιταλιστές.
Ταυτόχρονα δημιουργεί σχέσεις συνεργασίας με την Σοβιετική Ένωση αντιμετωπίζοντας την αντίδραση της Δύσης ειδικά των ΗΠΑ.
Αν και κυβερνάει με σκληρό και δικτατορικό τρόπο την χώρα του, είναι αξιοσημείωτο ότι το 1977 όταν ο Αντρέας Παπανδρέου επισκέπτεται τον Καντάφι στην σκηνή του δηλώνει για το καθεστώς του: «Δεν είναι στρατιωτική δικτατορία. Το αντίθετο μάλιστα. Πρόκειται για μια διακυβέρνηση στα πρότυπα του δήμου των αρχαίων Αθηναίων». Τα μεγάλα προβλήματα για τον Καντάφι ξεκινούν με την κατάρρευση των καθεστώτων του λεγόμενου "σοσιαλιστικού" μπλοκ.
Στις 20 Οκτώβρη του 2011, προσπαθώντας να διαφύγει από την χώρα του βλέποντας να χάνει τον πόλεμο από αντικαθεστωτικούς οι οποίοι είχαν την αμέριστη συμπαράσταση διεθνούς συνασπισμού με επικεφαλής την Γαλλία, την Μεγάλη Βρετανία και τις ΗΠΑ, συλλαμβάνεται και εκτελείται με πολύ φρικτό τρόπο.
Με αφορμή αυτό το γεγονός, θα σας συνιστούσαμε να διαβάσετε ένα κείμενο με τίτλο:«Όλες οι συμφορές που προξένησε ο δικτάτορας και τύραννος Καντάφι στο λαό του»¨*.
Ο συγγραφέας του είναι ο Hartmut Barth-Engelbart, είχε δημοσιευτεί στο Portal του Γερμανικού Κ.Κ. και η μετάφραση είναι του συντρόφου Παναγιώτη Γαβάνα.
*Συγκλονιστικό βίντεο με την εκτέλεση Καντάφι *
Σήμερα, (η δημοσίευση είναι του έτους 2016) μετά τόσα χρόνια, έρχεται στην δημοσιότητα από το BBC, ένα βίντεο, με πολύ σκληρές εικόνες από τις τελευταίες στιγμές του Καντάφι, λίγο πριν τον εκτελέσουν.
Το βίντεο που προβλήθηκε από το βρετανικό τηλεοπτικό δίκτυο μας δείχνει τον Καντάφι, αιμόφυρτο και ξαπλωμένο σε ένα αγροτικό αυτοκίνητο, λίγο πριν τον σκοτώσουν, οι αντάρτες που τον είχαν συλλάβει.
Με αφορμή αυτό το γεγονός παραθέτουμε ένα κείμενο με τίτλο:«Όλες οι συμφορές που προξένησε ο δικτάτορας και τύραννος Καντάφι στο λαό του».
Ο συγγραφέας του είναι ο Hartmut Barth-Engelbart, είχε δημοσιευτεί στο Portal του Γερμανικού Κ.Κ και η μετάφραση είναι του συντρόφου Παναγιώτη Γαβάνα με πρώτη δημοσίευση στον ιστότοπο του
"Οι θηριωδίες του δικτάτορα Καντάφι
Όλες οι συμφορές που προξένησε ο δικτάτορας και τύραννος Καντάφι στο λαό του"
Όλες οι συμφορές που προξένησε ο δικτάτορας και τύραννος Καντάφι στο λαό του, γίνονται τώρα σιγά σιγά καθημερινά γνωστές. Στη συνέχεια απαριθμούμε τις φρικαλεότητές του υπό τις οποίες αναγκάστηκαν να υποφέρουν οι Λίβυοι για 4 δεκαετίες.
1. Στη Λιβύη δεν υπήρχαν λογαριασμοί ηλεκτρικού ρεύματος. Το ρεύμα ήταν δωρεάν για όλους τους πολίτες.
2. Δεν υπήρχαν τόκοι για πιστώσεις. Οι κρατικές τράπεζες χορηγούσαν δάνεια σε όλους τους πολίτες με 0% επιτόκιο βάσει νόμου.
3. Το να έχει κάποιος σπίτι στη Λιβύη θεωρούνταν ανθρώπινο δικαίωμα.
4. Όλοι οι νιόπαντροι στη Λιβύη λάμβαναν 50.000 δολάρια. Τα χρήματα αυτά θα έπρεπε να δώσουν τη δυνατότητα στους ανθρώπους για την αγορά πρώτης κατοικίας. Η κυβέρνηση ήθελε έτσι να συνεισφέρει στην εκκίνηση μιας οικογένειας.
5. Η εκπαίδευση και οι ιατρικές θεραπείες στη Λιβύη ήταν δωρεάν. Πριν έρθει ο Καντάφι στην εξουσία μόνο το 25% των Λίβυων μπορούσε να διαβάσει. Σήμερα το ποσοστό αυτό κυμαίνεται στο 83%.
6. Αν οι Λίβυοι ήθελαν να κάνουν καριέρα στην αγροτική οικονομία, έπαιρναν χωράφια, μια αγροικία, εργαλεία, σπόρους και ζώα ως γρήγορη εκκίνηση για τις φάρμες τους, και όλα αυτά δωρεάν.
7. Αν οι Λίβυοι δε μπορούσαν να βρουν την εκπαίδευση ή τις ιατρικές εγκαταστάσεις που χρειάζονταν, είχαν τη δυνατότητα να πάνε στο εξωτερικό με τη βοήθεια χρημάτων από το κράτος. Πληρώνονταν 2.300 δολάρια το μήνα για διαμονή και αυτοκίνητο.
8. Όταν ένας Λίβυος αγόραζε αυτοκίνητο, η κυβέρνηση επιδοτούσε το 50% της τιμής του.
9. Η τιμή για τη βενζίνη στη Λιβύη ανέρχονταν στα 0,14 δολάρια (12 δηνάρια Λιβύης ή 0,10 ευρώ) το λίτρο.
10. Όταν ένας Λίβυος μετά τις σπουδές του δεν είχε δουλειά, το κράτος πλήρωνε το μέσο μισθό του επαγγέλματος στο οποίο έψαχνε για δουλειά, μέχρι να εύρισκε μια ειδική κατάλληλη απασχόληση.
11. Η Λιβύη δεν έχει εξωτερικό χρέος και τα αποθεματικά της ύψους 150.000.000.000 δολαρίων, παγκοσμίως έχουν τώρα παγώσει και πιθανότατα χάθηκαν για πάντα.
12. Ένα μέρος των χρημάτων από την πώληση του λιβυκού πετρελαίου πιστώνονταν στους λογαριασμούς όλων των πολιτών της Λιβύης.
13. Μητέρες που αποκτούσαν ένα παιδί έπαιρναν 5.000 δολάρια.
14. Το 25% των Λίβυων έχουν πτυχίο πανεπιστημίου.
15. Ο Καντάφι ξεκίνησε το Great-Man-Made-River-Projekt (GMMRP ή GMMR, ελλ. Μεγάλο από τους Ανθρώπους Κατασκευασμένο Σχέδιο Ποταμού) στη Λιβύη. Παγκοσμίως είναι το μεγαλύτερο σχέδιο αγωγών πόσιμου νερού για την καλύτερη παροχή νερού στον πληθυσμό και τη γεωργία.
Ευτυχώς το ΝΑΤΟ και οι εξεγερθέντες τούς απελευθέρωσαν από αυτά… για τα οποία απελευθερώθηκε όχι μόνο ο λαός της Λιβύης, αλλά και ολόκληρη η αφρικανική ήπειρος, που σύντομα θα συμπληρωθούν εδώ.
Ταυτόχρονα δημιουργεί σχέσεις συνεργασίας με την Σοβιετική Ένωση αντιμετωπίζοντας την αντίδραση της Δύσης ειδικά των ΗΠΑ.
Αν και κυβερνάει με σκληρό και δικτατορικό τρόπο την χώρα του, είναι αξιοσημείωτο ότι το 1977 όταν ο Αντρέας Παπανδρέου επισκέπτεται τον Καντάφι στην σκηνή του δηλώνει για το καθεστώς του: «Δεν είναι στρατιωτική δικτατορία. Το αντίθετο μάλιστα. Πρόκειται για μια διακυβέρνηση στα πρότυπα του δήμου των αρχαίων Αθηναίων». Τα μεγάλα προβλήματα για τον Καντάφι ξεκινούν με την κατάρρευση των καθεστώτων του λεγόμενου "σοσιαλιστικού" μπλοκ.
Στις 20 Οκτώβρη του 2011, προσπαθώντας να διαφύγει από την χώρα του βλέποντας να χάνει τον πόλεμο από αντικαθεστωτικούς οι οποίοι είχαν την αμέριστη συμπαράσταση διεθνούς συνασπισμού με επικεφαλής την Γαλλία, την Μεγάλη Βρετανία και τις ΗΠΑ, συλλαμβάνεται και εκτελείται με πολύ φρικτό τρόπο.
Με αφορμή αυτό το γεγονός, θα σας συνιστούσαμε να διαβάσετε ένα κείμενο με τίτλο:«Όλες οι συμφορές που προξένησε ο δικτάτορας και τύραννος Καντάφι στο λαό του»¨*.
Ο συγγραφέας του είναι ο Hartmut Barth-Engelbart, είχε δημοσιευτεί στο Portal του Γερμανικού Κ.Κ. και η μετάφραση είναι του συντρόφου Παναγιώτη Γαβάνα.
*Συγκλονιστικό βίντεο με την εκτέλεση Καντάφι *
Σήμερα, (η δημοσίευση είναι του έτους 2016) μετά τόσα χρόνια, έρχεται στην δημοσιότητα από το BBC, ένα βίντεο, με πολύ σκληρές εικόνες από τις τελευταίες στιγμές του Καντάφι, λίγο πριν τον εκτελέσουν.
Το βίντεο που προβλήθηκε από το βρετανικό τηλεοπτικό δίκτυο μας δείχνει τον Καντάφι, αιμόφυρτο και ξαπλωμένο σε ένα αγροτικό αυτοκίνητο, λίγο πριν τον σκοτώσουν, οι αντάρτες που τον είχαν συλλάβει.
Με αφορμή αυτό το γεγονός παραθέτουμε ένα κείμενο με τίτλο:«Όλες οι συμφορές που προξένησε ο δικτάτορας και τύραννος Καντάφι στο λαό του».
Ο συγγραφέας του είναι ο Hartmut Barth-Engelbart, είχε δημοσιευτεί στο Portal του Γερμανικού Κ.Κ και η μετάφραση είναι του συντρόφου Παναγιώτη Γαβάνα με πρώτη δημοσίευση στον ιστότοπο του
~~~~~~~~~~~~
"Οι θηριωδίες του δικτάτορα Καντάφι
Όλες οι συμφορές που προξένησε ο δικτάτορας και τύραννος Καντάφι στο λαό του"
Όλες οι συμφορές που προξένησε ο δικτάτορας και τύραννος Καντάφι στο λαό του, γίνονται τώρα σιγά σιγά καθημερινά γνωστές. Στη συνέχεια απαριθμούμε τις φρικαλεότητές του υπό τις οποίες αναγκάστηκαν να υποφέρουν οι Λίβυοι για 4 δεκαετίες.
1. Στη Λιβύη δεν υπήρχαν λογαριασμοί ηλεκτρικού ρεύματος. Το ρεύμα ήταν δωρεάν για όλους τους πολίτες.
2. Δεν υπήρχαν τόκοι για πιστώσεις. Οι κρατικές τράπεζες χορηγούσαν δάνεια σε όλους τους πολίτες με 0% επιτόκιο βάσει νόμου.
3. Το να έχει κάποιος σπίτι στη Λιβύη θεωρούνταν ανθρώπινο δικαίωμα.
4. Όλοι οι νιόπαντροι στη Λιβύη λάμβαναν 50.000 δολάρια. Τα χρήματα αυτά θα έπρεπε να δώσουν τη δυνατότητα στους ανθρώπους για την αγορά πρώτης κατοικίας. Η κυβέρνηση ήθελε έτσι να συνεισφέρει στην εκκίνηση μιας οικογένειας.
5. Η εκπαίδευση και οι ιατρικές θεραπείες στη Λιβύη ήταν δωρεάν. Πριν έρθει ο Καντάφι στην εξουσία μόνο το 25% των Λίβυων μπορούσε να διαβάσει. Σήμερα το ποσοστό αυτό κυμαίνεται στο 83%.
6. Αν οι Λίβυοι ήθελαν να κάνουν καριέρα στην αγροτική οικονομία, έπαιρναν χωράφια, μια αγροικία, εργαλεία, σπόρους και ζώα ως γρήγορη εκκίνηση για τις φάρμες τους, και όλα αυτά δωρεάν.
7. Αν οι Λίβυοι δε μπορούσαν να βρουν την εκπαίδευση ή τις ιατρικές εγκαταστάσεις που χρειάζονταν, είχαν τη δυνατότητα να πάνε στο εξωτερικό με τη βοήθεια χρημάτων από το κράτος. Πληρώνονταν 2.300 δολάρια το μήνα για διαμονή και αυτοκίνητο.
8. Όταν ένας Λίβυος αγόραζε αυτοκίνητο, η κυβέρνηση επιδοτούσε το 50% της τιμής του.
9. Η τιμή για τη βενζίνη στη Λιβύη ανέρχονταν στα 0,14 δολάρια (12 δηνάρια Λιβύης ή 0,10 ευρώ) το λίτρο.
10. Όταν ένας Λίβυος μετά τις σπουδές του δεν είχε δουλειά, το κράτος πλήρωνε το μέσο μισθό του επαγγέλματος στο οποίο έψαχνε για δουλειά, μέχρι να εύρισκε μια ειδική κατάλληλη απασχόληση.
11. Η Λιβύη δεν έχει εξωτερικό χρέος και τα αποθεματικά της ύψους 150.000.000.000 δολαρίων, παγκοσμίως έχουν τώρα παγώσει και πιθανότατα χάθηκαν για πάντα.
12. Ένα μέρος των χρημάτων από την πώληση του λιβυκού πετρελαίου πιστώνονταν στους λογαριασμούς όλων των πολιτών της Λιβύης.
13. Μητέρες που αποκτούσαν ένα παιδί έπαιρναν 5.000 δολάρια.
14. Το 25% των Λίβυων έχουν πτυχίο πανεπιστημίου.
15. Ο Καντάφι ξεκίνησε το Great-Man-Made-River-Projekt (GMMRP ή GMMR, ελλ. Μεγάλο από τους Ανθρώπους Κατασκευασμένο Σχέδιο Ποταμού) στη Λιβύη. Παγκοσμίως είναι το μεγαλύτερο σχέδιο αγωγών πόσιμου νερού για την καλύτερη παροχή νερού στον πληθυσμό και τη γεωργία.
Ευτυχώς το ΝΑΤΟ και οι εξεγερθέντες τούς απελευθέρωσαν από αυτά… για τα οποία απελευθερώθηκε όχι μόνο ο λαός της Λιβύης, αλλά και ολόκληρη η αφρικανική ήπειρος, που σύντομα θα συμπληρωθούν εδώ.
~~~~~~~
* Βίντεο:
https://www.youtube.com/watch?v=kwsnqp_7FTY
~~~~~~~
Πέμπτη 18 Οκτωβρίου 2018
Χρήστος Τσιόλκας, συγγραφέας στην Αυστραλία: "Η ιστορία του πρόσφυγα είναι διαφορετική από την ιστορία των μεταναστών, αλλά υπάρχουν και συνδέσεις
Μελβούρνη, Αυστραλία
Ο "Νέος Κόσμος" μιλάει στον γνωστό συγγραφέα της ελληνικής Αυστραλίας Χρήστο Τσιόλκα για το σώμα του που δημοσίευσε το έργο του και τον έχει επιλέξει για το βραβείο Μελβούρνης για λογοτεχνία ύψους 60.000 δολαρίων
Χρήστος Τσιόλκας: "Αν δεν μπορείτε να δείτε την ανθρωπότητα στο άλλο πρόσωπο τότε φοβάμαι για σας"
Ο "Νέος Κόσμος" μιλάει στον γνωστό συγγραφέα της ελληνικής Αυστραλίας Χρήστο Τσιόλκα για το σώμα του που δημοσίευσε το έργο του και τον έχει επιλέξει για το βραβείο Μελβούρνης για λογοτεχνία ύψους 60.000 δολαρίων
Χρήστος Τσιόλκας, για το βραβείο Μελβούρνης για λογοτεχνία
Η σύντομη ιστορία Τουριστών του Χρήστου Τσιόλκα που δημοσιεύθηκε στο πέμπτο βιβλίο του Merciless Gods, παρουσιάζει ένα ζευγάρι της Αυστραλίας τον Μπιλ και την Τρίνα που επισκέπτονται μια Πινακοθήκη στη Νέα Υόρκη ενώ είναι σε διακοπές.
Ο Μπιλ αισθάνεται ότι αντιμετώπισε χάλια από ένα από τα μέλη του προσωπικού και σε μια στιγμή θυμού και οργής λέει στην Τρίνα "τι ένα κολλημένο μαύρο c ..." Ένα παλιό ζευγάρι γύρω από το ακούει την κακοτυχία και είναι έκπληκτος ενώ η Τρίνα απαντά, Νεάντερταλ πώς τολμάς; "
Ο Bill τότε επιπλήττει και απαριθμεί πολλά άλλα ονόματα που θα έπρεπε να έχει καλέσει ο συνοδός της γκαλερί.
"Όλοι ήταν αδικαιολόγητοι, αλλά κανένας δεν ήταν τόσο ντροπιαστικός - όχι, όπως βλάσφημος - όπως είπε», γράφει ο Τσιόλκας.
Ο συγγραφέας αποκαλύπτει ότι έγραψε την ιστορία ως πρόκληση, να ζητήσει από τον αναγνώστη να εξετάσει τις δικές του σκέψεις και πώς στον σημερινό πολιτισμό είμαστε πολύ γρήγοροι να κρίνουμε.
«Ήταν να σκεφτόμαστε τι είναι στα δικά τους κεφάλια και να μην είναι τόσο αιματηρές αυτοεξυπηρετούμενοι, ότι δεν είμαστε τελειωμένοι», λέει ο Νέος Κόσμος .
"Όλο και περισσότερο ομοφοβικός, ρατσιστικός, σεξιστικός είναι να πάμε ενάντια στον κυρίαρχο πολιτισμό. Δεν είμαι επικριτικός σε αυτό, υπήρξαν τεράστιοι αγώνες πολιτικών δικαιωμάτων για μεγάλο χρονικό διάστημα για να γίνει αυτό μια δυνατότητα.
"Ήθελα να γράψω Τουρίστες επειδή ο κίνδυνος να έχουν αυτές τις θέσεις, οι άνθρωποι μπορούν να γίνουν πραγματικά ευσεβείς και ηθικοί και να πάνε" καθένας που είναι ρατσιστικός, σεξιστικός, τρανσπόβιος και ομοφοβικός είναι κακός ". Έχω ρατσιστικές και σεξιστικές σκέψεις. Αυτό που πρέπει να κάνετε είναι να προσέξετε, να σκεφτείτε και να προσπαθήσετε να καταλάβετε από πού προέρχονται. Είμαι ανθρωπιστής. Πιστεύω ότι οι άνθρωποι μπορούν να αλλάξουν. "
Όμως ο Τσιόλκας λέει ότι έχοντας αυτές τις ανθρωπιστικές απόψεις, τον έφερε σε περιστατικό.
«Μερικές φορές μπορείς να σπάσεις. Ένα από τα πράγματα που θεωρώ αρκετά ενοχλητικό για τον πολιτισμό είναι το πώς φαινομενικά διαμορφώνουμε τον εαυτό μας σε ταυτότητες που φαίνονται αρκετά ξεχωριστές μεταξύ τους. Ένα βασικό στοιχείο των ιδεών μου και της πολιτικής μου που θέλω να εκφράσω είναι κάτι που είναι κατά παλιό τρόπο, βαθιά ανθρωπιστικό. Για να πούμε πραγματικά ότι υπάρχουν πράγματα που μας συνδέουν πέρα από τη γλώσσα, πέρα από το έθνος, πέρα από την εθνότητα, πέρα από τη σεξουαλικότητα».
Μερικά από αυτά τα ανθρωπιστικά θέματα θα εξερευνηθούν περαιτέρω στο έκτο μυθιστόρημα του Τσιόλκα, το οποίο θα κυκλοφορήσει τον επόμενο χρόνο, με τον Άγιο Παύλο, τον χριστιανό Απόστολο.
"Γράφω γι 'αυτόν γιατί οι επιστολές του περιέχουν ένα από τα ρέματα που περνούσαν στο ποτάμι αυτού που γνωρίζουμε ως ανθρωπισμό", λέει.
"Ήμουν μικρό αγόρι όταν άκουσα για πρώτη φορά το χριστιανικό μάθημα" εκείνοι που δεν έχουν αμαρτία στη συνέχεια ρίχνουν την πρώτη πέτρα ". Είμαι 52 τώρα, αλλά αυτή η ιστορία εξακολουθεί να είναι κεντρική για τη δεοντολογία μου. Αυτοί οι άνθρωποι, είτε είναι θρησκευόμενοι, είτε πολιτικοί είτε ο όχλος, είναι επικίνδυνοι όσον αφορά το τι μπορούν να κάνουν στον κόσμο. Αρνούνται να δουν την ανθρωπότητα στο πρόσωπο απέναντι τους. Δεν έχει σημασία αν είστε ξενοφοβικός, ρατσιστής ή ένας δίκαιος φεμινιστής ή ακτιβιστής ακτιβιστής, αν δεν μπορείτε να δείτε την ανθρωπότητα στο άλλο πρόσωπο τότε είμαι εξίσου φοβισμένος και από τους δυο σας ».
Η ιστορία του πρόσφυγα είναι διαφορετική από την ιστορία των μεταναστών, αλλά υπάρχουν και συνδέσεις. Μία από τις συνδέσεις είναι η εξορία της απώλειας ενός σπιτιού και αυτό ήταν οδυνηρό για τους δύο γονείς μου. Αυτό είναι κάτι που πρέπει να μιλάμε περισσότερο ως Έλληνες Αυστραλοί.
Τον περασμένο μήνα ο Τσιόλκας έκανε τη σύντομη λίστα για το Βραβείο Μελβούρνης για λογοτεχνία αξίας 60.000 δολαρίων, το οποίο απονέμεται σε βικτοριανό συγγραφέα, του οποίου η εργασία έχει συμβάλει σημαντικά στην αυστραλιανή λογοτεχνία και στην πολιτιστική και πνευματική ζωή.
Κοιτάζοντας πίσω τα πέντε μυθιστορήματά του Loaded , Dead Europe , The Slap , Barracuda και Merciless Gods , ο βραβευμένος συγγραφέας αποκάλυψε ότι δύο βασικά θέματα διαπερνούν όλο το έργο του.
«Το πρώτο είναι« τι σημαίνει οικογένεια; »λέει.
"Η οικογένεια είναι ένα απίστευτα σημαντικό ιδεώδες και ιδέα για μένα. Το δεύτερο είναι ένα πιο υπαρξιακό ερώτημα που είναι, «πώς μπορείς να είσαι καλός άνθρωπος σε αυτόν τον κόσμο;»
«Μεγάλωσα ως παιδί της εργατικής τάξης, οι γονείς μου ήταν εργαζόμενοι στο εργοστάσιο. Για τον πατέρα και τη μητέρα μου όλα ήταν δευτερεύοντα από τα παιδιά τους, που είναι μια κοινή ιστορία μεταναστών. Αυτό είναι που με σχημάτισε έτσι φυσικά θα είναι στη γραφή μου. Δεν μπορείτε να εξιχνίσετε τις εμπειρίες σας. Μεγαλώνοντας σε αυτούς τους κόσμους και ως μέρος αυτών των κόσμων, είναι η φύση του πώς βλέπω την αλήθεια ".
Ένα μεγάλο μέρος του έργου του Τσιόλκα περιέχει γραφικές λεπτομέρειες του σεξ, καθώς και άγριες ειλικρινείς απεικονίσεις του ανθρώπινου σώματος. Ο συγγραφέας αποκαλύπτει ότι μεγάλο μέρος του έργου του γίνεται με την ελπίδα ότι απελευθερώνει τους ανθρώπους από τη ντροπή.
"Μία από τις μεγάλες προκλήσεις της ζωής μου ήταν να αντιμετωπίσω την ντροπή", λέει ο Τσιόλκας, ο οποίος είναι ανοιχτά ομοφυλόφιλος.
"Ντροπή για το σώμα, ντροπή για τη σεξουαλικότητα, ντροπή για να μην κάνει το σωστό? είναι ένα συναίσθημα που μπορεί να είναι τόσο καταστροφικό. Τα βιβλία και οι ταινίες που αγαπούσα είχαν τον ξένο, τους ανθρώπους που ήταν απογοητευμένοι, οι οποίοι καταδικάστηκαν για να μην κάνουν το αναμενόμενο, το σωστό. Ελπίζω ότι είναι πάντα αυτό που κάνω στο γράψιμό μου. να δούμε την ιδέα της ντροπής. Νομίζω επίσης ότι φοβούμαστε πραγματικά το σώμα στον πολιτισμό μας και είμαι ύποπτος για αυτόν τον φόβο. "
Ένας ειλικρινής Τσιόλκας παραδέχεται ότι η τοποθέτηση του στυλό στο χαρτί ήταν μια εγωιστική επιδίωξη, αλλά ότι υπάρχει μια άλλη ομάδα ανθρώπων που εισέρχονται στις σκέψεις του όταν γράφει.
"Δεν θέλω να προσποιούμαι ότι έχω κάποιο αλτρουιστικό κίνητρο επειδή αγαπώ να κάνω αυτό που κάνω", λέει
"Αλλά ένα από τα πράγματα που είμαι περήφανος είναι ότι είμαι πρεσβευτής του Κέντρου Πόρων Αιτούντων Άσυλο. Νιώθω σαν ένα ανθρώπινο ον που έχει τις εμπειρίες ενός μεταναστευτικού περιβάλλοντος να σκεφτόμαστε πάντα το 10χρονο παιδί που αναζητά άσυλο ».
Στη συνέχεια, ο συγγραφέας αισθάνεται έντονα ότι οι άνθρωποι με μεταναστευτικό υπόβαθρο θα πρέπει να νιώθουν ενσυναίσθηση, όπως το θέτει, "για τον ξένο, για τον ξένο, για τους εξόριστους και για τον πρόσφυγα".
"Αυτό κάνει πυρκαγιά στην κοιλιά μου", λέει.
"Γνωρίζω πώς είναι να περιφρονούνται από πού ήρθες, επειδή έχω δει τι ρατσισμό είναι. Οι γονείς μου έφυγαν από τη χώρα που τους αγάπησαν επειδή δεν μπορούσαν να ζήσουν εκεί, εξαιτίας της φτώχειας, λόγω εμφυλίου πολέμου, λόγω περιστάσεων που καθιστούσαν αδύνατη την παραμονή τους στην Ελλάδα.
"Η ιστορία του πρόσφυγα είναι διαφορετική από την ιστορία των μεταναστών, αλλά υπάρχουν και συνδέσεις. Μία από τις συνδέσεις είναι η εξορία της απώλειας ενός σπιτιού και αυτό ήταν οδυνηρό για τους δύο γονείς μου. Αυτό είναι κάτι που πρέπει να μιλάμε περισσότερο ως Έλληνες Αυστραλοί".
_________________
Δευτέρα 15 Οκτωβρίου 2018
Καπιταλιστικός οδοστρωτήρας: Για ραγδαία φτωχοποίηση των συνταξιούχων στις ΗΠΑ κάνει λόγο νέα έρευνα..
Καπιταλιστικός οδοστρωτήρας: Για ραγδαία φτωχοποίηση
των συνταξιούχων στις ΗΠΑ κάνει λόγο νέα έρευνα..
Πρόσφατη έρευνα του Κέντρου Οικονομικής Πολιτικής και Ανάλυσης «Schwartz» προμηνύει ιδιαίτερα δυσάρεστες εξελίξεις για τους μελλοντικούς συνταξιούχους στις Ηνωμένες Πολιτείες. Όπως αναφέρει η έρευνα, ένα σημαντικό ποσοστό των εργαζόμενων που ανήκουν στα «μεσαία κοινωνικά στρώματα» αναμένεται να βρεθούν στο όριο της φτώχειας κατά την συνταξιοδότηση τους.
Πιο συγκεκριμένα, 2 στους 5 αμερικανούς πολίτες μεσαίας κοινωνικής διαστρωμάτωσης που πλησιάζουν στα ηλικιακά όρια της συνταξιοδότησης πρόκειται να αντιμετωπίσουν ιδιαίτερα μεγάλες οικονομικές δυσκολίες. Σε περίπου 8.5 εκατομμύρια υπολογίζονται οι πολίτες των ΗΠΑ, το βιοτικό επίπεδο των οποίων αναμένεται τα επόμενα χρόνια να πέσει δύο φορές κάτω από το ομοσπονδιακό όριο της φτώχειας!
Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία της κυβέρνησης των ΗΠΑ, υπολογίζεται πως το 2050, οι Αμερικανοί πολίτες άνω των 65 ετών θα ξεπερνούν τα 83 εκατομμύρια. Καθώς το κόστος νοσοκομειακής και ευρύτερα ιατρικής περίθαλψης και φροντίδας στις ΗΠΑ αυξάνεται (βλέπετε, σε αντίθεση με τη γειτονική Κούβα όπου το σύστημα Υγεία είναι δωρεάν, οι ιατρικές υπηρεσίες στις ΗΠΑ κοστίζουν και μάλιστα ακριβά), σε συνδυασμό με τις πενιχρές συντάξεις και το σχετικά υψηλό κόστος ζωής, προμηνύει δύσκολες εποχές για τους μη προνομιούχους ηλικιωμένους της υπερδύναμης.
Τα ευρήματα της παραπάνω έρευνας έρχονται να προστεθούν στα ήδη πολύ ανησυχητικά δείγματα για τη διεύρυνση των κοινωνικών ανισοτήτων στη μητρόπολη του καπιταλισμού. Να θυμίσουμε πως στις ΗΠΑ, περίπου 43 εκατομμύρια άνθρωποι (13,5% του πληθυσμού) ζουν στο όριο της φτώχειας, με 20 εκατομμύρια εξ’ αυτών να διαβιούν σε συνθήκες ακραίας φτώχειας!
Είναι στην ίδια χώρα, στις Ηνωμένες Πολιτείες, που το 10% των πολιτών ηλικίας άνω των 60 ετών (περίπου 5.4 εκατομ. άνδρες και γυναίκες) ζουν σε συνθήκες διατροφικής ανασφάλειας, αδυνατώντας να έχουν ένα πιάτο φαγητό στο τραπέζι τους καθημερινά.
Αν σε αυτά προσθέσουμε την αύξηση των αστέγων στις μεγαλουπόλεις, τα περισσότερα από 14 εκατομμύρια παιδιά (κάτω των 18 ετών) που ζουν στο όριο της φτώχειας και τα 6.3 εκατομ. νοικοκυριά που διαβιούν σε συνθήκες εξαιρετικής επισιτιστικής ανασφάλειας, τότε γίνεται σαφές ποιο είναι το πραγματικό πρόσωπο του πολυδιαφημισμένου καπιταλιστικού «παράδεισου» των ΗΠΑ…
Κυριακή 7 Οκτωβρίου 2018
Ida Magli: «Η Ευρωπαϊκή Ένωση δημιουργήθηκε με σκοπό να καταστρέψει την Ευρώπη και να φέρει την Νέα Παγκόσμια Τάξη»
ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ
Η Ida Magli γεννήθηκε στη Ρώμη το 1925 και πέθανε πριν 2,5 χρόνια, τον Φεβρουάριο του 2016 και υπήρξε ανθρωπολόγος, φιλόσοφος, συγγραφέας και ακαδημαϊκός.
Υπήρξε έντονα επικριτική στην Ευρωπαϊκή Ένωση, έχοντας επηρεάσει σε μεγάλο βαθμό πολιτικά τον Μάριο Σαλβίνι, και κατέκρινε ιδιαίτερα την λεγόμενη «ευρωπαϊκή ενοποίηση», την «πολιτική ορθότητα» (την οποία ονόμαζε «την πιο ριζική μορφή πλύσης εγκεφάλου που οι κυβερνήτες επέβαλαν ποτέ στους υπηκόους τους») και το πολυπολιτισμικό μοντέλο κοινωνιών.
Συνέντευξη από τον Alessio Cristianini (14 Ιανουαρίου 2011):
- Υπήρξατε πάντα αντίθετη στο project της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Και μόλις δημοσιεύσατε ένα νέο βιβλίο με έναν πολύ άμεσο και σαφή τίτλο: “La Dittatura Europea” («Η Ευρωπαϊκή Δικτατορία»). Γιατί επιλέξατε αυτή την ιστορική στιγμή για να εκτυπώσετε αυτό το νέο βιβλίο;
«Το πρώτο μου βιβλίο για την Ευρώπη, που δημοσιεύθηκε το 1997, είχε επίσης έναν πολύ σαφή τίτλο: "Contro l’ Europa” («Εναντίον της Ευρώπης»): εξηγούσε τους λόγους για τους οποίους το έργο της ευρωπαϊκής ενοποίησης ήταν λάθος και ήταν καταδικασμένο να αποτύχει. Επειδή είμαι καθηγήτρια και επιστήμονας - όχι μάντης –θα έπρεπε να χαρώ, επειδή η ανάλυση και οι προβλέψεις που έκανα εκείνη την εποχή ήταν σωστές.
Αντ’ αυτού, είμαι γεμάτη θυμό και θλίψη, λόγω της αλαζονείας που έχουν εκείνοι που είναι στην εξουσία: ήθελαν με κάθε κόστος να χτίσουν μια αυτοκρατορία για τους εαυτούς τους, καταστρέφοντας τους υπηκόους τους.
Έγραψα αυτό το δεύτερο βιβλίο επειδή έχουμε ακόμα το χρόνο να προειδοποιήσουμε τους Ιταλούς, και όλους τους άλλους λαούς της Ευρώπης - να σωθούν πριν έρθει ο σεισμός. Και ήθελα επίσης να αφήσω στους ιστορικούς του αύριο τα έγγραφα με τα ονόματα εκείνων που έχουν την ευθύνη αυτής της καταστροφής.»
- Κατά τη γνώμη σας, ποια είναι τα πεδία δράσης και οι κρυφοί στόχοι της Ευρωπαϊκής Ένωσης;
«Ο στόχος στον οποίον ήδη έχουν φτάσει είναι η μεταβίβαση της εξουσίας κυβέρνησης από τους πολιτικούς στους τραπεζίτες. Κανείς δεν μιλά για τους τραπεζίτες, αλλά η δημοκρατία, στην ουσία, έχει ακυρωθεί, δεδομένου ότι αυτοί δεν έχουν εκλεγεί από τον λαό.
Ο δεύτερος στόχος που θέλουν είναι η καταστροφή της Ευρώπης ως πολιτική, οικονομική και πολιτιστική οντότητα. Οι πιο σημαντικές αρνητικές συνέπειες είναι: η μεταναστευτική εισβολή, η απώλεια της αξίας των εθνικών νομισμάτων λόγω της εισαγωγής του Ευρώ, ο εξαναγκασμός για τα προϊόντα στην αγορά, η ακύρωση του ευρωπαϊκού πολιτισμού με την εισαγωγή των χειρότερων αμερικάνικων συνηθειών: η πολιτική ορθότητα και η απουσία συγκεκριμένης μορφής. Αυτά δεν ήταν οι παράπλευρες απώλειες της διαδικασίας ενοποίησης, αυτά ήταν οι τελικοί στόχοι που επιδιώχθηκαν σκόπιμα.
Μόλις ο ευρωπαϊκός πολιτισμός εξαφανιστεί και η εξουσία των τραπεζιτών επεκταθεί στο μεγαλύτερο μέρος του πλανήτη υπό αγγλο-αμερικανική κυριαρχία, στο εγγύς μέλλον ο αδήλωτος στόχος φαίνεται να είναι μία Νέα Παγκόσμια Τάξη.
Αυτό σημαίνει μία γλώσσα, ένα νόμισμα, μία θρησκεία, μία κουλτούρα. Αλλά πιστεύω ότι η παγκοσμιοποίηση θα ακυρώσει όλες τις δημιουργικές δυνατότητες του ανθρώπινου νου, και ως εκ τούτου, αυτό δεν μπορεί να είναι ο τελικός στόχος έξυπνων ανθρώπων όπως είναι οι Τέκτονες τραπεζίτες που κρατούν την μοίρα του κόσμου στα χέρια τους. Νομίζω ότι αυτό είναι μόνο το μέσο για την επίτευξη ενός έργου, το οποίο δεν ξέρω τι είναι.»
- Πόσο σημαντικό είναι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, του οποίου τα μέλη εκλέγονται από τους πολίτες, όπως διαβάζουμε στην επίσημη σελίδα του δικτυακού τόπου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου;
«Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο δεν έχει καμία απολύτως σημασία. Λειτουργεί απλά για να συντηρεί τη φαντασία της ύπαρξης ενός ευρωπαϊκού κράτους, απλά για να εξαπατούν τους ανθρώπους.
Και, φυσικά, χρησίμευσε για να πολλαπλασιαστούν πλούσιες θέσεις εργασίας για τους ηγέτες των εθνικών κομμάτων, έτσι ώστε τα κόμματα να μπορούν να τοποθετήσουν τους δικούς τους σε αυτές τις θέσεις διοίκησης και για να απορροφούν ένα τεράστιο ποσό δημοσίου χρήματος (η Ευρωπαϊκή Ένωση χρηματοδοτείται με ένα μέρος του ΦΠΑ όλων των κρατών μελών).
Μπορούν να ξοδεύουν αυτά τα χρήματα, όπως τους αρέσει. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο υπάρχουν τόσα πολλά περίεργα στους ευρωπαϊκούς κανονισμούς: αυτοί ήταν απλοί άνθρωποι που χάνουν το κεφάλι τους επειδή ζουν σε ένα κόσμο που δεν έχει καμία γλώσσα (27 διαφορετικές γλώσσες απλά σημαίνει ότι δεν μπορούν να επικοινωνήσουν), έχουν ένα τεράστιο πλούτο και εξουσία, αλλά δεν ξέρουν πώς να την χρησιμοποιήσουν.»
- Ποιος κυβερνά την Ευρωπαϊκή Ένωση; Ποιος παίρνει τις αποφάσεις που τόσο δραματικά μας επηρεάζουν;
«Αυτοί που χειρίζονται τα οικονομικά και οι τραπεζίτες. Περίπου είκοσι άνθρωποι όλοι κι όλοι. Και πρέπει να λάβουμε υπόψη το γεγονός ότι όλοι ανήκουν στην Μασονία ή σε άλλες πολύ ισχυρές Λέσχες όπως η Bilderberg, η Τριμερής Επιτροπή και το Ινστιτούτο Aspen.
Αυτές οι Λέσχες υποστηρίζουν την καριέρα των λίγων πολιτικών που είναι υπεύθυνοι να τραβούν την προσοχή των ανθρώπων από τους τραπεζίτες, παίρνοντας τις θέσεις τους (όπως ο κ. Ciampi, πρώην Διοικητής της Τράπεζας της Ιταλίας, ο οποίος έγινε πρόεδρος της Ιταλικής Δημοκρατίας).
Όλη αυτή η φασαρία που κάνουν οι πολιτικοί για τα πιο περίεργα πράγματα χρησιμεύει για να τραβηχτεί η προσοχή του κοινού από τα πραγματικά προβλήματα, και να πείσουν τους λαούς ότι αν δεν υπακούσουν στους τραπεζίτες θα πνιγούν.
Αυτός είναι ο κύριος λόγος για τον οποίο η Αριστερά είναι σιωπηλή: είναι αδύνατο να προσποιούνται ότι στέκονται μαζί με την εργατική τάξη, ενώ στηρίζουν τα συμφέροντα των τραπεζιτών.»
- Η Συνθήκη της Λισσαβόνας. Μπορείτε να εξηγήσετε εν συντομία ποιο είναι το τελικό αντικείμενο της αμφιλεγόμενης και τόσο μυστηριώδους συνθήκης; Τι πρόκειται να αλλάξει; Και γιατί ήταν τόσο σημαντικό να την επικυρώσουν; Είναι πραγματικά χρήσιμη για να δουλέψει η διευρυμένη Ευρωπαϊκή Ένωση; Είναι αλήθεια ότι η Συνθήκη επανεισάγει την θανατική ποινή στο εσωτερικό της Ευρωπαϊκής Ένωσης;
«Ο τελικός στόχος εν μέρει χάθηκε, επειδή ήθελαν να «συνταγματικοποιήσουν» τις συνθήκες που είχαν υπογραφεί πριν, προκειμένου να τις κάνουν ιερές και απαραβίαστες. Αλλά τα λαϊκά δημοψηφίσματα απέρριψαν το Σύνταγμα, και αυτό επιβεβαίωσε ότι η ευρωπαϊκή ενοποίηση πραγματοποιήθηκε παρά τη θέληση των λαών.
Η αίσθηση του «μυστηρίου» που την περιβάλλει οφείλεται στους ηθικούς και πνευματικούς υπαινιγμούς που ήταν μεταμφιεσμένοι κάτω από μια αινιγματική γλώσσα που οι απλοί άνθρωποι δεν μπορούν να καταλάβουν, αλλά μπορεί να ερμηνευθεί από τους «ιερείς» που εμπλέκονται.
Στη Συνθήκη της Λισαβόνας είχε συμπεριληφθεί ο Χάρτης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου ως υποχρεωτικό όργανο εξουσίας, αρχίζοντας από το λεγόμενο "Δικαίωμα στη Ζωή". Έκαναν διάφορες διακρίσεις, που οδήγησαν τελικά στη δυνατότητα να υπάρχει θανατική ποινή «για πράξεις που γίνονται σε καιρό πολέμου ή επικείμενου κινδύνου πολέμου».
Αρχικά, η φράση αυτή ανήκε στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο και όχι στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά στη συνέχεια εισήχθη λαθραία στη Συνθήκη της Λισαβόνας.
Τα άρθρα αυτά διαπλέκονται το ένα με το άλλο με τέτοιο τρόπο ώστε να μην μπορώ να πω με βεβαιότητα αν πραγματικά η Συνθήκη της Λισαβόνας έχει επαναφέρει την θανατική ποινή: κατά πάσα πιθανότητα το κάνει ή καλύτερα να πούμε ότι θέλουν να την επαναφέρουν χωρίς να το δηλώνουν ανοιχτά. Εξαρτάται από το πώς θα θελήσουν να εφαρμόσουν αυτόν τον κανόνα οι νομικοί».
- Ενώ συμβαίνουν αυτά, τα media σιωπούν. Γιατί;
«Αυτό είναι το πιο δύσκολο πρόβλημα προς επίλυση, ακόμα κι αν είναι η κύρια αιτία της κατάστασης πλήρους ανικανότητας στην οποία ζούμε. Αυτό είναι το πιο τρομακτικό. Δειλία, άγνοια, δωροδοκία, βλακεία;
Όλα αυτά τα στοιχεία εμπλέκονται. Αλλά μου φαίνεται αδύνατο κανένας δημοσιογράφος, κανένας διαμορφωτής γνώμης να μην έχει μείνει υγιής, τώρα που υπάρχουν διαφορετικοί τρόποι επικοινωνίας σήμερα.
Δυστυχώς, το γεγονός ότι ο έντυπος Τύπος σιωπά, κάνει τις φωνές στο διαδίκτυο ασθενέστερες, ακόμη και αν είναι εξαιρετικά δραστήριες. Μπορώ να αναφέρω ως παράδειγμα το γεγονός ότι όλοι γνωρίζουν στην ‘Corriere del la Sera’ το βιβλίο μου εκδίδεται από τον ίδιο εκδότη και ότι σε ένα κεφάλαιο μιλάω για την σημαία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η οποία είναι κοντά στο όνομα της εφημερίδας. Αλλά κανείς στην Corriere δεν μίλησε για το βιβλίο μου ή έγραψε μια κριτική, ούτε καν να για το επικρίνει.»
- Πώς ζείτε και εργάζεστε, ενώ αποφασίσατε να πάρετε μια τέτοια ισχυρή δημόσια θέση ενάντια σε ένα έργο που αφορά συμφέροντα και δυνάμεις εξαιρετικά ισχυρές;
«Ζω και εργάζομαι όπως έκανα πάντα. Ναι, έκανα μια μεγάλη προσπάθεια να γράψω αυτό το βιβλίο και να το υπογράψω με το όνομά μου, κάτι που δεν έκανα ποτέ πριν. Μέσα από το δικό μου πάθος ήθελα να κάνω τους Ιταλούς να κατανοήσουν και να αισθανθούν πόσο επείγουσα και δραματική είναι η παρούσα κατάσταση.
Ελπίζω ότι κάποιος θα συμφωνήσει μαζί μου, σπάζοντας τη σιωπή του και θα διαδώσει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τις σκέψεις που κατέγραψα. Αν υπήρχαν, ανάμεσα σε αυτούς που έχουν τη δυνατότητα και την υποχρέωση να το κάνουν, 10 ή 20 άτομα σαν εμένα, που θα φώναζαν πως είναι η πραγματικότητα, οι περίφημες «ισχυρές δυνάμεις» θα είχαν γίνει πολύ ασθενέστερες.
Η δύναμή τους προέρχεται από το γεγονός ότι όλοι τους - και ειδικά οι δημοσιογράφοι - βοηθούν να μείνουν μυστικά ακόμα και τα πιο βασικά τους στοιχεία.
Ένα παράδειγμα: πόσοι Ιταλοί ξέρουν πραγματικά ότι η «Τράπεζα της Ιταλίας» δεν είναι Τράπεζα «της Ιταλίας», επειδή ανήκει σε εξαιρετικά πλούσιους ιδιώτες, συμπεριλαμβανομένου του κ. Draghi (Διοικητής - τότε - της Τράπεζας της Ιταλίας και σήμερα Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας) και όχι στο ιταλικό κράτος; Και ότι το ίδιο συμβαίνει με την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, που κυριαρχεί τη ζωή μας τώρα;»
- Βρισκόμαστε σε ένα αδιέξοδο ή έχουμε ακόμα χρόνο να διαφύγουμε; Τι νομίζετε ότι θα συμβεί;
«Ναι, πιστεύω ότι μπορούμε να διαφύγουμε. Πρέπει αμέσως να επιστρέψουμε στη νομισματική μας κυριαρχία βγαίνοντας από το ευρώ, όπως προτάθηκε από τον πρώην υπουργό και οικονομολόγο Paolo Savona.
Αν δεν θέλουμε να εγκαταλείψουμε την Ευρωπαϊκή Ένωση, τουλάχιστον θα πρέπει να αναστείλουμε τη Συνθήκη Σένγκεν, να αποκαταστήσουμε τα εθνικά σύνορα και να ασκούμε έλεγχο πάνω σε ανθρώπους και αγαθά.
Το πρόβλημα είναι ότι στην Ιταλία κανένας πολιτικός δεν εξέφρασε ποτέ αρνητική γνώμη για την Ευρωπαϊκή Ένωση και η βούληση του λαού για το θέμα αυτό δεν ελήφθη υπόψη.
Τέλος, τώρα που το ευρώ είναι στα πρόθυρα της κατάρρευσης όλοι κατάλαβαν αυτό που ο (δημοσιογράφος) Lucio Caracciolo εννοούσε όταν έγραψε «Η Ευρώπη είναι μια μπλόφα».
Ίσως κάποιο ιταλικό Κόμμα θα μπορούσε να αρχίσει να κάνει κάτι. (σ.σ.: μιλά το 2011, επτά χρόνια πριν τον εκλογικό τους θρίαμβο).
Για παράδειγμα, το κόμμα του Μπέπε Γκρίλο ή το κόμμα του Antonio di Pietro (ο πρώην εισαγγελέας της υπόθεσης «Καθαρά Χέρια», που ίδρυσε το κεντρώο και «κατά της διαφθοράς» κόμμα “Italia dei Valori”, «Ιταλία των Αξιών»): ένα από τα μέλη του είναι ο Lannutti, ο συγγραφέας του “La Repubblica dei banchieri” («Η Δημοκρατία του τραπεζίτη»).
Και ίσως, επίσης, η Λίγκα (του Βορρά) και το κόμμα του Magdi Cristiano Allam (αιγυπτιακής καταγωγής χριστιανός δημοσιογράφος και ευρωβουλευτής που προσχώρησε στο εθνικο-συντηρητικό ευρωσκεπτικιστικό κόμμα “Fratelli d'Italia – Alleanza Nazionale”) που ήρθε σε επαφή μαζί μου εξαιτίας αυτού του βιβλίου.
Αν αρχίσουμε να μιλάμε γι’ αυτό ανοιχτά, και καταλάβαιναν ότι υπάρχει μεγάλη συναίνεση απόψεων, αυτό θα τους βοηθούσε να μιλήσουν δημόσια Ναι, θα υπάρξει κάποιο κόστος, αλλά δεν είναι τίποτα σε σύγκριση με το βρόχο που μας πνίγει, καθώς και την ρωγμή που σίγουρα μας περιμένει αύριο. Αυτή η ρωγμή θα έρθει σίγουρα, γιατί η Ευρωπαϊκή Ένωση δημιουργήθηκε με σκοπό να καταστρέψει την Ευρώπη.
Δεν ξέρω πώς θα τελειώσει αυτό, γιατί μας κυβερνούν άνθρωποι που μας εξαπάτησαν και μας πρόδωσαν - τραπεζίτες και πολιτικοί μαζί - από την αρχή της Ιταλικής Δημοκρατίας, όταν γράφτηκε το άρθρο 11 του Συντάγματος που μας αφαιρεί την ανεξαρτησία.
Ήταν ένας τραπεζίτης, ο Luigi Einaudi (1874 – 1961, ο Διοικητής της Τράπεζας της Ιταλίας εκείνη την εποχή), που το υπαγόρευσε. Μέχρι σήμερα δεν άκουσα έναν πολιτικό να προτείνει την κατάργηση του άρθρου 11».
___________
Σάββατο 29 Σεπτεμβρίου 2018
Όταν οι Ρότσιλντ βραβεύουν τον Τσίπρα
ΠΟΛΙΤΙΚΑ
Τι είναι, τελικά, αυτό το Global Hope Coalition, ο Συνασπισμός Παγκόσμιας Ελπίδας, που βράβευσε αυτές τις μέρες τον Αλέξη Τσίπρα, κατά την επίσκεψή του στη Νέα Υόρκη, και τι ακριβώς σήμαινε αυτή του η βράβευση, για την οποία τόσο θόρυβο έκανε η κυβέρνηση και τα ΜΜΕ που τη στηρίζουν;
Μα, μία ακόμη από εκείνες τις διεθνείς οργανώσεις που έχουν συγκροτηθεί για να δρουν συμπληρωματικά ως προς την εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ και των συμμάχων τους!
Αρκεί να πάρει κανείς υπόψη του ότι διακηρυγμένος στόχος της οργάνωσης, από τον Σεπτέμβριο 2016, όταν ιδρύθηκε στη Νέα Υόρκη, είναι η αντιμετώπιση της «εξτρεμιστικής βίας», όπως ακριβώς περιγράφεται από την ηγεσία των ΗΠΑ και από το ΝΑΤΟ. Και για την προώθησή του, η οργάνωση στελεχώνεται και από επιφανείς εκπροσώπους του διεθνούς πολιτικού και επιχειρηματικού κόσμου, με τον κατάλογο των κορυφαίων μελών της να μην αφήνει καμιά αμφιβολία ως προς τον χαρακτήρα και τις προθέσεις της.
Ας αναφερθούν κάποιοι απ’ αυτούς:
Ιρίνα Μπόκοβα, επίτιμος πρόεδρος της οργάνωσης, πρώην υπουργός Εξωτερικών της Βουλγαρίας, υπέρμαχος της ένταξης της χώρας της στο ΝΑΤΟ.
Ντέμπορα Λιρ, ηγετικό στέλεχος του Ινστιτούτου Μέσης Ανατολής (Middle East Institute), γνωστού για τη στήριξη της αμερικανικής πολιτικής στην περιοχή.
Αλεξάντερ Κβασνιέβσκι, πρώην πρόεδρος της Πολωνίας, επί προεδρίας του οποίου εντάχθηκε η χώρα στο ΝΑΤΟ, έχοντας συμπαραταχθεί με τη Δύση στους βομβαρδισμούς της Γιουγκοσλαβίας, στην εισβολή στο Ιράκ κ.λπ.
Γουίντι Τσάμπερλαιν, ανώτατη διπλωμάτης των ΗΠΑ, πρόεδρος του Ινστιτούτου Μέσης Ανατολής στα 2007-2018.
Εσθήρ Κούπερσμιθ, επίσης ανώτατη διπλωμάτης των ΗΠΑ.
Ρόναλντ Στήβεν Λόουντερ, Αμερικανός επιχειρηματίας και διπλωμάτης, πρόεδρος του Παγκόσμιου Εβραϊκού Συμβουλίου, στενός συνεργάτης του Ρόναλντ Ρήγκαν και θερμός υποστηρικτής του Βενιαμίν Νετανιάχου.
Τζων Ρότζερς, γραμματέας της Goldman Sachs, ηγετικό στέλεχος του Ronald Reagan Presidential Foundation.
Ανάμεσά τους ξεχωρίζουν και προσωπικότητες του «κόσμου της φιλανθρωπίας» (ως «φιλάνθρωποι» αναφέρονται από την ίδια την οργάνωση), όπως ο μεγαλοτραπεζίτης βαρόνος Έρικ Ντε Ρότσιλντ, η Ουίντερ Μπαχαμάουι, από τον Σύνδεσμο Βιομηχάνων Τυνησίας, οι Αμερικανίδες Φράνσιν Λε Φρανκ και Κάθριν Ρέινολντς, και η δική μας Μαριάννα Βαρδινογιάννη.
Άνθρωποι καλών προθέσεων, όπως διαπιστώνουμε, με την αγωνία της παγκόσμιας ελπίδας, προϋπόθεση της οποίας είναι η καταπολέμηση της «εξτρεμιστικής βίας», η οποία, ως γνωστόν, ταυτίζεται με οποιαδήποτε πολιτική αντιστρατεύεται αυτήν των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ.
Πώς να μη βραβευτεί ο Αλέξης Τσίπρας για τη συμβολή του στην αντιμετώπιση του προσφυγικού; Και στους πολεμικούς τυχοδιωκτισμούς των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ στη Μέση Ανατολή συναινεί, ανεξαρτήτως του ότι είναι αυτοί ακριβώς που προκαλούν την προσφυγοποίηση εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων, και τη συμφωνία Ε.Ε.-Τουρκίας για τον εγκλωβισμό των προσφύγων στη γειτονική χώρα υπέγραψε, και την Ελλάδα μετέτρεψε σε χώρα στρατοπέδων συγκέντρωσης προσφύγων, ώστε να μην ενοχλούν με την παρουσία τους χώρες όπως η Γερμανία.
Ήταν δίκαιο και έγινε πράξη! Έπρεπε να βραβευτεί και βραβεύτηκε!
__________
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)